Mijn eerste migraineaanval en orthomoleculaire therapie

Ik kan me de eerste keer dat ik een migraineaanval kreeg nog wel herinneren. Ik zat aan tafel voor het avond eten na een lange dag studeren. Ik was behoorlijk hard aan het werk geweest, want ik zat midden in de toetsweek van de middelbare school.

Ik moet 17 of 18 zijn geweest en zat in 5 of 6 VWO. Daarvoor had ik wel regelmatig hoofdpijn gehad. Sterker nog bijna iedere dag had ik wel last van spanningshoofdpijn, maar het was zelden nodig om pijnstillers daarvoor te slikken. De normale hoofdpijn stond absoluut niet in verhouding tot het krijgen van een migraineaanval.

Angst voor het hebben van een tia

Tijdens het eten viel opeens het mes uit mijn rechter hand. Mijn hand was gevoelloos en hetzelfde gold voor mijn wang. Ik sprak daarnaast niet erg duidelijk en voelde me licht in het hoofd. Mijn vader pakte een medisch naslagwerk erbij om te kijken wat de mogelijke oorzaak hiervan was. Hij kwam daarbij uit op een tia, een kleine hersenbloeding. Ik was op dat moment in paniek en ik was bang dat het blijvende gevolgen zou hebben. Ik was bang en moest huilen.

Het was op een zondag en alle huisartsenposten in de buurt waren gesloten. We zijn naar de dienst hebbende huisartsenpost gereden en tijdens de rit schijn ik onsamenhangend gesproken te hebben. Er was voor mijn ouders geen touw aan vast te knopen.

De huisarts gaf aan dat een tia voor iemand van mijn leeftijd en gezondheid heel onwaarschijnlijk was en dat een op handen zijnde migraineaanval de meest logische verklaring was. Ik had op dat moment geen hoofdpijn en ik wist totaal niets van de aura symptomen die kunnen voorkomen voorafgaand aan een migraine aanval. Alle winkels waren gesloten, maar gelukkig is mijn vader apotheker en kon hij snel aan de juiste medicijnen komen.

De migraineaanval

Thuis aangekomen begon de hoofdpijn en ik werd overgevoelig voor licht. Ik was misselijk maar ik hoefde gelukkig niet over te geven. Ik had tenslotte ook een lege maag, omdat ik mijn avondeten nog niet op had kunnen eten.

Ik heb uren lang in bed gelegen met een volledige blindering van de ramen om te voorkomen dat ik last zou krijgen van de overgevoeligheid voor het licht. De medicatie hielp een beetje, maar ik heb ondanks dat uren lang pijn gehad. Die kenmerkende bonzende pijn in het voorhoofd. De pijn was onbeschrijfelijk en het erge ervan was dat maar niet ophield.

De dag na de migraineaanval

Na een lange nacht heeft mijn moeder me ziekgemeld op school. De pijn van de migraineaanval was nog steeds aanwezig en hetzelfde gold voor de overgevoeligheid voor licht, maar het was weer enigszins te verdragen. Het was zelfs weer mogelijk om wat te eten en wat te slapen. Ik baalde dat ik nu mijn toets zou missen en dat ik alles over zou moeten doen. Tegelijkertijd was ik opgelucht dat ik waarschijnlijk geen tia had, want migraine was een verklaring voor alle symptomen die ik had.

Meerdere migraineaanvallen per jaar

Na de eerste migraineaanval heb ik nog enkele jaren regelmatig klachten gehad. Ik had een paar keer per jaar een aanval, maar gelukkig waren ze niet zo erg als de eerste. Wel voelde ik regelmatig de tekenen van een ophanden zijnde aanval, maar die probeerde ik dan te voorkomen door vroeg naar bed te gaan, gezond te eten en voldoende te drinken. Vaak bleef het dan bij een milde aanval van overgevoeligheid. Wat me overigens opviel was dat de migraineaanvallen zelden op een geschikt moment kwamen…

Ik begon steeds meer rekening te houden met het feit dat alles wat ik deed een aanval zou kunnen veroorzaken. Ik maakte het destijds zelden te laat, ook al was ik bij vrienden en was ik eigenlijk een echte nachtbraker. Het was belangrijk om aanvallen te voorkomen door op tijd naar bed te gaan.

Het had een effect op de vraag of ik wel een normaal sociaal leven kon leiden zonder migraineaanvallen te veroorzaken. Ik ging in de periode dat ik bij mijn eerste werkgever werkte, soms wel rond een uur of acht naar bed. In die periode had ik nauwelijks nog een sociaal leven en de weekenden had ik nodig om te herstellen.

Een literatuuronderzoek naar orthomoleculaire therapie bij migraine

De eerste keer dat ik mijn vader hoorde vertellen over de heilzame werking van bepaalde vitamines en mineralen, was ik sceptisch. Ik dacht dat als dat zo was, dat de huisarts er wel van zou hebben geweten. Mijn vader gaf als advies om niacine (vitamine B3) en riboflavine (vitamine B2) te gaan slikken en hij gaf ook aan welke dosis. Die dosis was veel hoger dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid, maar volgens hem was de ADH dan ook het absolute minimum, om net niet doodziek te worden van een tekort aan vitamines.

De eerste ervaring met orthomoleculaire therapie

De frequentie van migraineaanvallen zou wel tot 70% kunnen afnemen volgens de medische onderzoeken naar vitamine B2 en B3. Deze onderzoeken waren gedaan door middel van dubbelblind onderzoek met de toepassing van een placebogroep en een groep die het echte voedingssupplement zou krijgen.

Ik slikte 500 milligram niacine en daarnaast ook een wat kleinere hoeveelheid riboflavine. Een half uur later was mijn huid rood en licht opgezwollen en ik voelde een gevoel alsof mijn huid in lichterlaaie stond. Mijn vader merkte op dat ik een zogenaamde flush had en hij gaf aan dat het geen kwaad kon.

Door de niacine was een grote hoeveelheid histamine vrijgekomen uit de mestcellen in het bloed. Niacine is een neurotransmitter die onder andere betrokken is bij allergische reacties. Dat verklaarde de roodheid en de prikkelende huid. Het blijkt dat een hoge dosering niacine direct effecten heeft op het lichaam waar ik nog nooit van had gehoord. Ik had daarvoor alleen lagere doseringen geslikt zoals de multivitamine. Volgens mijn vader zou het ook een positief effect hebben op mijn allergische klachten.

Het resultaat van de orthomoleculaire therapie

Na de eerste nare ervaring ben ik gestopt met het slikken van niacine, want ik vond de flush erg vervelend. Later ben ik het nogmaals gaan proberen door de hoeveelheid langzaam op te bouwen. Dat werkte, want ik had geen last meer van flushes. Ook hielp het om de supplementen rond de maaltijd in te nemen. Ik slikte kleinere hoeveelheden omdat vitamine B2 en B3 samen een positieve wisselwerking hebben.

Ik kan nu met blijdschap opmerken dat ik de afgelopen 4 jaar geen enkele migraineaanval meer heb gehad. Mijn allergische klachten zijn ook aanzienlijk verminderd. Daarnaast ben ik een koolhydraatarm dieet gaan volgen, want ook dat helpt de frequentie van migraine aanvallen tot wel 75% te verminderen.

Vandaar een website over orthomoleculaire therapie

Er is in Nederland nog niet zoveel bekend over de orthomoleculaire therapie. En gezien mijn persoonlijke positieve ervaring, heb ik besloten deze website te maken.

Alle voedingssuplementen die wij op deze site aanbevelen, zijn gebaseerd op minimaal één dubbelblind onderzoek met placebogroep en het liefst uiteraard meer dan één medisch verantwoord onderzoek. Op die manier gaat het dus om medisch verantwoorde adviezen. Bovendien is het zo dat vitamines over het algemeen geen bijwerkingen hebben ( ja behalve niacine als je de dosering niet eerst langzaam opbouwt).

Wilt u meer weten over migraine? Klik dan op een van de onderstaande links:

Wat zijn de oorzaken van mijn migraine?

Wat zijn de bijwerkingen van migraine medicijnen?

Kan mijn hormonale migraine behandeld worden?

Kan ik mijn migraine verminderen met een ketogeen dieet?

11 Manieren om migraine op natuurlijke wijze te behandelen

Wilt u meer weten over de orthomoleculaire therapie? Klik dan op de onderstaande link:

http://www.wegmethoofdpijn.nl/orthomoleculaire-therapie/